Grudzień to trudny okres dla większości roślin domowych. Krótki dzień i długa noc nie sprzyjają bujnemu wzrostowi, wiele popularnych gatunków ze względu na małą ilość promieni słonecznych przechodzi wręcz w stan spoczynku. Zaskakujący może być więc widok bujnie kwitnących storczyków w tym okresie powszechnej hibernacji. W czym tkwi tajemnica kwiatowych kaskad zdobiących zimowe parapety? Jak dbać o tą niezwykłą roślinę?
W tym artykule skupimy się na orchideach z rodzaju Phalaenopsis, najpopularniejszych obecnie storczykach dostępnych w naszym kraju.
Pochodzenie
Aby zrozumieć podstawowe potrzeby storczyków musimy najpierw uświadomić sobie jak wyglądają warunki w których rośliny te występują naturalnie. Falenopsis, inaczej nazywany ćmówką, spotkać można przede wszystkim w Azji południowo-wschodniej i północnej Australii. Najczęściej rosną na drzewach lub skałach, jedynie nieliczne gatunki ukorzeniają się w ziemi. Zasiedlają przede wszystkim wilgotne lasy równikowe oraz podrównikowe lasy monsunowe. Wysoka wilgotność oraz dostęp korzeni do powietrza są więc kluczowymi elementami życia tych roślin. Ich okres wzrostu trwa praktycznie nieprzerwanie przez cały rok pod warunkiem zapewnienia odpowiednich warunków, o których pomówimy w dalszej części artykułu.
Phalaenopsis
Podłoże
Phalaenopsis to storczyk przystosowany do czepiania się kory drzewnej – dlatego właśnie jego podłoże znacząco różni się od klasycznej ziemi kwiatowej. Powinno się składać przede wszystkim właśnie z kawałków kory wzbogaconej w dodatkowe elementy zatrzymujące wilgoć takie jak mech, skała wulkaniczna (pumeks), włókna kokosa czy torf. W ziemi typowo produkcyjnej można znaleźć również kawałki gąbki czy styropianu. Najważniejszym jest aby pamiętać, że korzenie storczyka pobierają wodę przede wszystkim z powietrza, a więc podłoże musi być bardzo luźne i przepuszczalne.
Podlewanie
Nawadnianie storczyków również różni się od naszego klasycznego spojrzenia na ten temat. Ze względu na wyjątkowe podłoże, nie wystarczy jedynie podlać ich raz na jakiś czas – kora i dodatkowe elementy mieszanki muszą mieć chwilę aby zdążyć porządnie tę wodę naciągnąć. Najlepszym sposobem jest więc namaczanie – wstawienie doniczki z rośliną do naczynia napełnionego wodą tak, aby przykryć większość korzeni i podłoża.
Jak często to robić? To zależy od wielu czynników, jednak łatwo rozpoznać odpowiedni moment, wystarczy przyjrzeć się korzeniom w 
doniczce. Jeśli są one jędrne i zielone, to znaczy że roślina wciąż ma z czego pobierać wodę. Jeśli natomiast robią się srebrzyste i delikatnie zmarszczone – najwyższa pora na porządne namoczenie.
Ważnym jest aby storczyk nie był narażony na stały kontakt bezpośredni z wodą, gdyż może się to stać ogniskiem zapalnym chorób grzybowych. Jeśli więc po namaczaniu lub podlewaniu w osłonce pozostanie woda, należy ją wylać.
Woda nie może również stać w stożku wzrostu, czyli trzonie storczyka z którego wyrastają nowe liście. O ile choroby grzybowe korzeni można „wyleczyć”, o tyle infekcja i zgnicie stożka wzrostu jest wyrokiem śmierci dla tej rośliny. Jeśli woda dostanie się w to zagłębienie, najlepiej delikatnie przyłożyć do środka kawałek papierowego ręcznika tak aby wchłonął on nadmiar płynu – reszta zdąży wtedy wyschnąć.
Nawożenie
W okresie zimowym (od listopada do lutego) warto zmniejszyć intensywność nawożenia storczyków i robić to mniej więcej raz na półtorej miesiąca, aby nie stymulować rośliny do wysiłku większego niż ten, na jaki pozwalają kiepskie warunki oświetleniowe. Dawka nawozu również powinna być mniejsza.
W miesiącach wegetacyjnych (kwiecień-sierpień) nawozimy roślinę co najmniej raz w miesiącu stosując się do wskazówek producenta na etykiecie wybranego przez nas preparatu.
Oświetlenie
Mięsiste, uwodnione liście storczyka są bardzo podatne na oparzenia słoneczne. Z tego względu w miesiącach letnich absolutnie nie zaleca się wystawiania ich na bezpośrednie działanie ostrych promieni – phalaenopsis świetnie poradzi sobie na parapetach zacienionych, nawet tych od strony północnej. W miesiącach zimowych natomiast można poszukać dla niego nieco bardziej nasłonecznionego miejsca, w okresie najkrótszych dni i najdłuższych nocy może to być nawet wystawa południowa.
Rozmnażanie
Phalaenopsis rozmnaża się w sposób samodzielny, nie potrzebuje w tym celu zapylania ani żadnej ingerencji zewnętrznej. W skutek skumulowania hormonu wzrostu w jednym miejscu, na pędzie kwiatowym lub bezpośrednio na bulwie tworzy się klon rośliny matecznej nazywany Keiki (z języka hawajskiego: dziecko). Nowego storczyka można odciąć po wykształceniu co najmniej dwóch dużych liści i własnych korzeni o długości około 5-7 cm. Po posadzeniu w nowej doniczce roślinę traktujemy tak samo jak dorosłe egzemplarze.
Stymulowanie kwitnienia
Storczyk to roślina, którą można nieco „oszukać” i pobudzić do zakwitnięcia w wybranym przez nas momencie. Zabiegiem, którym należy się posłużyć w takiej sytuacji jest zwiększenie różnicy temperatur między nocą a dniem na okres około miesiąca. Różnica taka powinna wynosić około 6-10 stopni, przykładowo 24 °C w dzień i 18 °C nocą, w tym celu możemy na przykład przenosić doniczkę na noc do zimnego pomieszczenia. Zabieg ten indukuje wzrost nowych łodyg kwiatowych i jest to główny „sekret” uprawy przemysłowej zapewniający dostępność w kwiaciarniach kwitnących roślin o każdej porze roku.
Storczyk jest dostępny w naszej kwiaciarni internetowej, wystarczy kliknąć tu: KLIK
Z chęcią doręczymy Waszym bliskim tę niezwykłą roślinę która latami będzie zdobiła i przypominała o wyjątkowej okazji.
Dodaj komentarz